مانند بسیاری از زبانهای رویهای در سنت الگول، سی دارای امکاناتی برای برنامهنویسی ساخت یافته است و دامنهٔ متغیر واژگان را امکانپذیر میسازد. سیستم نوع استاتیک آن از انجام عملیات ناخواسته جلوگیری میکند. در C، کلیهٔ کدهای اجرایی در زیر برنامهها (که «توابع» نیز نامیده میشوند وجود دارد، گرچه به معنای برنامهنویسی کاربردی کاملاً دقیق نیست). پارامترهای عملکرد همیشه توسط مقدار منتقل میشوند. گذر توسط مرجع در C با عبور صریح مقادیر اشارهگر شبیهسازی میشود. متن منبع برنامهٔ C با فرمت آزاد است و با استفاده از دکتر کلمات به عنوان یک اصطلاح کننده بیان و بندهای فرفیژه برای گروهبندی جملهها استفاده میشود.
بسیاری از زبانهای بعدی بهطور مستقیم یا غیرمستقیم از C وام گرفتهاند، از جمله C ++ , C #، C , Unix's C shell , D، Go , Java , JavaScript (از جمله ترانسپلرها)، Limbo , LPC , Objective-C، Perl , PHP , Python , Rust, Swift, Verilog و SystemVerilog (زبانهای توصیف سختافزار). این زبانها بسیاری از ساختارهای کنترلی خود و سایر ویژگیهای اصلی را از C ترسیم کردهاند. بیشتر آنها (پایتون یک استثناء چشمگیر) نیز نحو کاملاً مشابهی را با C نشان میدهند، و آنها تمایل دارند ترکیب و نحو قابل تشخیص C را با نوع زیرین ترکیب کنند. سیستمها، مدلهای دادهها و معنایی که میتوانند تفاوت چشمگیری با یکدیگر داشته باشند.
دیدگاه خود را از طریق فرم زیر ارسال نمایید