زبان برنامه نویسی C در انواع سیستم های سخت افزاری و سیستم عامل ها استفاده شده است و هم منشا ایجاد زبان های برنامه نویسی جدیدتر، نظیر: C++‎ (سی پلاس پلاس)، Java (جاوا)، C#‎ (سی شارپ) بوده است. بسیاری از مفاهیم مورد استفاده در ساختار این زبان برنامه نویسی، بعدها تبدیل به موضوعات پایه ای و اساسی علوم کامپیوتر شده است و از این نظر، زبان برنامه نویسی C، دارای ارزش های تئوریک بسیار بالایی است.

C++ (سی‌پلاس‌پلاس) یک زبان برنامه‌نویسی همه‌منظوره، همگردان، سطح میانی، شیءگرا و چندرگه است که از برنامه‌نویسی رویه‌ای، تجرید داده‌ها و برنامه‌نویسی شیءگرا پشتیبانی می‌کند. این زبان دارای قابلیت‌های انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه‌شده با پشتیبانی از برنامه‌نویسی ساخت‌یافته، برنامه‌نویسی شیءگرا، برنامه‌نویسی جنریک است. از آنجا که در ++C اشیاء را می‌توان ابتدا به ساکن از کلاس‌هایی ایجاد کرد که به هیچگونه سلسله مراتب رده‌ها و وراثت مقید نیستند، لذا ++C از برنامه‌سازی شیء بنیاد (object-based programming) نیز پشتیبانی می‌کند. C++ به همراه جد خود C از پرطرفدارترین زبان‌های برنامه‌نویسی هستند. C++ یک زبان سطح میانی در نظر گرفته می‌شود؛ این زبان دارای قابلیت‌های زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح پایین به‌صورت هم‌زمان است.