پایتون (به انگلیسی: Python) یک زبان برنامهنویسی شیءگرا، تفسیری، سطح بالا، و همه منظوره است، که خیدو فان روسوم آن را طراحی کردهاست، و اولین بار در سال ۱۹۹۱ منتشر شدهاست. فلسفه اصلی طراحی پایتون «خوانایی بالای کد» است و نویسههای فاصله خالی در آن معنادار هستند و مکرر استفاده میشوند. ساختار زبانی و دیدگاه شیءگرا در پایتون به گونهای طراحی شدهاست که به برنامهنویس امکان نوشتن کد منطقی و واضح (بدون ابهام) را برای پروژههای کوچک و بزرگ میدهد.
کلمات کلیدی و اصلی این زبان به صورت حداقلی تهیه شدهاند و در مقابل کتابخانههایی که در اختیار کاربر است بسیار وسیع هستند.
در پایتون مدلهای مختلف برنامهنویسی (از جمله شیگرا و برنامهنویسی دستوری و تابع محور) را پشتیبانی میشود و برای مشخص کردن نوع متغیرها از یک سامانهٔ پویا استفاده میشود.
این زبان از زبانهای برنامهنویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شیءگرا است که در ویژگیها با زبانهای تفسیری پرل، روبی، اسکیم، اسمالتاک و تیسیال مشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده میکند.
دیدگاه خود را از طریق فرم زیر ارسال نمایید