یک سیستم کامپیوتری شامل بخش‌های بسیار زیادی است. از قطعات سخت‌افزاری نظیر هارد، حافظه‌ها، درگاه‌های ورودی گرفته تا بخش‌ها نرم‌افزاری که ممکن است صدها و هزاران برنامه کاربردی (Application) را در بربگیرد.
استفاده از همه این ابزارها و منابع در کنار هم می‌تواند مشکلات و مسائل خاص خود را داشته باشد. فرض کنید فردی که می‌خواهد با کامپیوتر کار کرده و یا برنامه‌ای برای آن بنویسد، مجبور باشد با تمام این مشکلات دست‌و‌پنجه نرم کرده و تمام مسائل را خودش مدیریت کند، کاری سخت و عملاً نشدنی پیش‌رو خواهد بود.
با وجود سیستم‌های عامل (Operating Systems) این جزئیات و کارهای مدیریتی از دید یک فرد معمولی یا حتی برنامه‌نویس حذف شده و کاربران می‌توانند به راحتی با سیستم‌های کامپیوتری کار کنند.
با یک نگاه ساده به فرآیندهای کلی مدیریت سخت‌افزار و اجرای برنامه‌ها، خواهیم دید که اهداف سیستم عامل بسیار گسترده و صد البته مفید هستند. با این وجود، اهداف اصلی سیستم عامل را در سه عنوان تقسیم‌بندی می‌کنیم:

    سهولت: سیستم عامل استفاده از کامپیوتر را تسهیل می‌کند. یعنی با حذف جزئیات غیر لازم، کار با کامپیوتر را برایمان راحت‌تر می‌کند.
    کارآمدی: سیستم عامل استفاده کارآمد از منابع سیستم کامپیوتری را میسر می‌سازد. در اصل منابع رایانه باید به طور مناسب و درست مدیریت شده و از آن‌ها به بهترین حالت ممکن استفاده شود.
    قابلیت تکامل: سیستم عامل باید به گونه‌ای ساخته شود که امکان توسعه مؤثر، آزمایش و معرفی امکانات جدید سیستمی را بدون اختلال در خدمت‌رسانی فراهم کند.