یک زبان اسکریپت‌نویسی (به انگلیسی: script language یا scripting language) یک زبان برنامه‌نویسی است که اجرای وظایف را خودکارسازی می‌کند. اسکریپت‌ها برای محیط‌های زمان اجرای خاص طراحی شده‌اند.اگر از زبان اسکریپت‌نویسی استفاده نشود، وظایف باید تک به تک توسط عامل انسانی اجرا گردد.

 - این محیط‌ها می‌توانند توسط اسکریپت‌ها خودکارسازی شوند:

    برنامه کاربردی نرم‌افزاری
    صفحات وب در یک مرورگر
    استفاده از پوسته‌های سیستم‌عامل (OS)
    سیستم‌های توکار
    و همچنین انواع بازی‌ها.

اسکریپت‌ها به آغازین‌ها که معمولاً یا وظایف ابتدایی یا فراخوانی رابط برنامه‌نویسی کاربردی هستند، اجازه می‌دهد تا به برنامه‌های دیگر ترکیب گردند.

  - ویژگی‌های اسکریپت‌ها :

        زبان‌های اسکریپت‌نویسی معمول، بسیار سریع یادگرفته و نوشته می‌شوند.
        یعنی فایل‌های کدمنبع آن‌ها کوچک است، یا کد آنها تنها یک حلقه بخوان-ارزیابی کن-چاپ کن تعاملی دارد (Read–eval–print loop) (پوسته زبانی REPL).
        زبانهای اسکریپت‌نویسی معمولاً نحو و معناشناسی ساده‌ای دارند.
        معمولاً یک اسکریپت (کد نوشته شده در زبان اسکریپت‌نویسی) از ابتدا به انتها اجرا می‌شود، و نقطه ورودی صریح دیگری ندارد.
        تفسیری اند: یک زبان اسکریپت‌نویسی معمولاً از طرف کد منبع یا بایت‌کد «تفسیر» می‌شود.
        در مقابل محیط نرم‌افزاری که اسکریپت برای آن نوشته می‌شود معمولاً در یک زبان کامپایل شونده نوشته شده‌است، و در یک کد ماشین توزیع می‌شود.
        اسکریپت‌ها معمولاً از انتزاع استفاده می‌کنند، که نوعی پنهان سازی اطلاعات است. تا لازم نباشد کاربران جزییات نوع متغیر درونی، ذخیره داده، و مدیریت حافظه را بیاورند.
        اسکریپت‌ها معمولاً توسط فردی که آنها را اجرا می‌کند ساخته و دستکاری می‌شوند، اما آنها معمولاً توزیع می‌شوند، مثل موقعی که بخش‌های بزرگ بازی‌ها در یک زبان اسکریپت‌نویسی نوشته می‌شود.